ในปัจจุบันเราจะเห็นได้ว่าเด็กๆ มีความผิดปกติทางจิตเวชมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นมีพฤติกรรมก้าวร้าว อารมณ์แปรปรวน มีพัฒนาการล่าช้าหรือมีอาการผิดปกติทางจิตบางอย่าง ซึ่งอาการเหล่านี้นอกจากจะเกิดจากความผิดปกติของสารเคมีในสมองแล้ว การเลี้ยงดูก็มีอิทธิพลไม่ใช่น้อย เพราะในหลายครั้งที่พบว่าเด็กที่มีความผิดปกติทางจิตเวช พบปัญหาจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง วันนี้เราจะมาเล่าถึงพฤติกรรมหรือท่าทีบางอย่างของพ่อแม่ที่แสดงออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่กลับส่งผลกระทบถึงจิดใจลูกค่ะ
ประณามลูกอย่างไม่สมควร
ท่าทีแรกคือเรื่องของการใช้คำพูดค่ะ ในบางครั้งพ่อแม่อาจมีคำพูดที่รุนแรงและส่งผลกระทบต่อจิดใจของลูกอยู่เสมอ ทุกคำที่พูดมักเป็นคำที่แดกดันให้ลูกรู้สึกแย่ เช่น เมื่อลูกคนโตไม่ยอมให้น้องเล่นของเล่น เพราะเขาเล่นก่อน แต่พ่อแม่กลับต่อว่า ว่าลูกเป็นเด็กไม่ดีและเห็นแก่ตัว ทั้งๆ ที่เรื่องนี้เป็นสิทธิ์ของลูกว่าจะแบ่งหรือไม่แบ่งของเล่นให้น้อง เมื่อเป็นแบบนี้หลายครั้งเข้าลูกก็จะจดจำและกลายเป็นคนที่ยอมคนอื่นไปทุกอย่าง เพราะกลัวเป็นเด็กไม่ดี หรือกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวจริงๆ ไปเลยก็มี
เข้มงวดเกินไปและลงโทษลูกอยู่เสมอ
เรื่องที่ 2 คือ พ่อแม่ที่เข้มงวดจนเกินไป ลูกต้องทำทุกอย่างตามที่พ่อแม่ต้องการ และลงโทษลูกอยู่ตลอด โดยไม่อธิบายเหตุผลอะไรให้เขาเข้าใจเลยว่าเหตุผลที่เขาทำผิดคืออะไร เด็กที่โดนกระทำแบบนี้มาตลอดก็จะเป็นเด็กขี้กลัว ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง ยอมทำตามคนอื่นอยู่เสมอ เพราะอยากได้รับความรัก และขาดความมั่นคงทางใจ หรืออาจกลายเป็นขั้วตรงข้ามคือก้าวร้าว ไม่เชื่อฟังเลยก็ได้
แสดงความรักต่อลูกไม่เท่ากัน
พฤติกรรมต่อมาคือเรื่องที่พบได้บ่อยในครอบครัวที่มีลูกมากกว่า 1 คนขึ้นไป นั่นคือเรื่องของความลำเอียงหรือแสดงท่าทีต่อลูกแต่ละคนไม่เท่ากัน โดยจะทำให้พี่น้องเกิดความอิจฉา เด็กที่เป็นฝ่ายไม่ได้รับการกระทำที่เท่าเทียมกับอีกคนจะรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่รัก มักจะกังวล อารมณ์อ่อนไหว กลายเป็นเด็กดื้อ เจ้าอารมณ์ และเต็มไปด้วยความรู้สึกชิงชังคนอื่น
ตามใจและปรนนิบัติลูกทุกอย่าง
เรื่องของการตามใจเป็นสิ่งที่พ่อแม่มักเผลอทำไปแบบไม่รู้ตัว เพราะอยากให้ลูกรู้สึกดีและได้รับความสะดวกสบายมากที่สุด แต่รู้ไหมคะว่าการที่พ่อแม่ทำทุกอย่างให้ลูก และตามใจเขาตลอดเวลา ไม่ว่าสิ่งนั้นจะผิดก็ตามจะทำให้เด็กกลายเป็นเอาแต่ใจ ไม่รับผิดชอบตนเองเท่าที่ควร มีบุคลิกภาพไม่เจริญสมวัย รวมไปถึงมีวุฒิภาวะต่ำอีกด้วย
คอยดูแลและระมัดระวังทุกย่างก้าว
พ่อแม่ที่เลี้ยงลูกแบบไข่ในหินอาจทำให้ลูกกลายเป็นคนที่เปราะบางมากขึ้นกว่าเดิม เขาจะไม่มีความอดทนและมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นโรคประสาทได้พอๆ กับเด็กที่ขาดความรัก เพราะบนโลกใบนี้ทุกคนจะต้องออกมาเผชิญโลกภายนอกด้วยตนเอง เรียนรู้ที่จะสุข เรียนรู้ที่จะทุกข์เพราะพ่อแม่ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้าไปตลอด ซึ่งการที่เขาได้เรียนรู้ก็จะทำให้เขามีจิตใจและบุคลิกที่แข็งแกร่งมากขึ้น
แน่นอนว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ย่อมหวังดีและอยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่ลูก แต่ในบางครั้งการกระทำบางอย่างของเราทั้งตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจก็อาจทำให้เกิดแผลในใจลูกได้เช่นกัน
ข้อมูลอ้างอิงจาก
