จุดเริ่มต้นของการเลิกนมมื้อดึก
การแม่ที่ทำงานนอกบ้านทำให้ต้องปั๊มนมทั้งวัน เมื่อกลับมาบ้านเจอลูกจึงอยากให้ลูกดูดนมจากเต้าให้มากที่สุด เพราะอยากรักษาระดับการผลิตน้ำนมให้คงอยู่ ดังนั้นจึงให้ลูกทานนมมื้อดึกเรื่อยมา จนเมื่อไปหาหมอฟันแล้วคุณหมอแนะนำให้เลิกนมมื้อดึก เพราะจะเสี่ยงต่อฟันผุถึงแม้จะเป็นนมแม่ก็ตาม
::How to เลิกนมมื้อดึก::
1. ความตั้งใจสำคัญที่สุด
อยากบอกเหล่าคุณแม่เอาไว้วา เมื่อคิดจะทำแล้วต้องตั้งใจทำให้สำเร็จ ห้ามล้มเลิกกลางคันเด็ดขาด
2. เริ่มช่วงที่ลูกสื่อสารรู้เรื่อง
ควรเริ่มต้นในช่วงที่ลูกฟังเราออกแล้วนิดนึง เพื่อเวลาที่เราบอกอะไรลูกไป ลูกจะได้เข้าใจหรือพยายามทำความเข้าใจ
3. บอกเหตุผลจริงๆ
ไม่ใช่หลอกด้วยเรื่องไม่จริง แต่ควรบอกว่าทำไมถึงไม่ให้กินนมมื้อดึก เช่น ลูกครับเราจะไม่กินนมกันหลังจากแปรงฟันแล้วนะครับ คุณหมอบอกว่า เดี๋ยวฟันลูกจะผุ แล้วถ้าฟันผุลูกจะเจ็บปวดทรมานมาก แม่ไม่อยากให้ลูกฟันผุ ดังนั้นเราจะไม่กินนะครับ ลูกดูนะตอนนี้คือกลางคืน คือเวลาที่เรานอน เราจะไม่กินนม แต่ถ้าสว่างเมื่อไหร่เราจะกินนมได้ ดังนั้น ลูกต้องกินนมก่อนนอนให้อิ่มนะครับ และเราจะกินนมกันอีกครั้งตอนเช้าที่มีแสงสว่างนะครับ
พูดบอกเหตุผลยาวขนาดนี้ ลูกจะเข้าใจไหม แน่นอน พูดแบบนี้ ผลคือ ร้องไห้จ้าทันทีหลังจากถูกปฏิเสธไม่ให้กินนม แต่ร้องดังลั่นมากขึ้นๆ อยู่ประมาณยี่สิบนาที จนรู้ว่าไม่ได้กินแน่จึงหลับไปเอง คืนที่ 1 ผ่านไป ด้วยความยากลำบาก แต่พอเช้าปุ๊บให้นมลูกทันที ตามสัญญาที่เราได้บอกลูกไว้ว่า เช้าเมื่อไหร่ มีแสงสว่างเมื่อไหร่ลูกจะได้กินนม ลูกก็จะรอคอยและเข้าใจว่า ลูกจะได้กินนมในตอนเช้า
5. ทำแบบนี้ซ้ำๆ
เชื่อไหมคะว่าคุณแม่ทำแบบนี้อยู่ทั้งหมดสี่คืนค่ะ ซึ่งเวลาที่ลูกร้องไห้จ้าจะลดลงไปเรื่อยๆ พอคืนที่ห้าลูกจะขอกินนมอีก พอเราบอกเหมือนเดิม ลูกก็จะพูดว่า เดี๋ยวกินตอนเช้านะแล้วก็หลับไปเลยค่ะ มันช่างรวดเร็วและได้ผลเกินคาด อย่าดูถูกความเข้าใจของเด็กเล็กๆ เค้าเข้าใจในสิ่งที่เราพูด และพยายามทำจนสำเร็จ ลูกเก่งมากๆ
รู้เลยค่ะว่ามันยากมากๆ ที่จะไม่ให้ลูกกิน เพราะเค้าจะร้องไห้อย่างน่าสงสาร และบางคนก็จะร้องเป็นชั่วโมงๆ จนคุณแม่อาจทนไม่ได้จนให้กินในที่สุด แต่อย่าลืมนะคะว่าการเลิกนมมื้อดึกจะสำเร็จได้ด้วยมือและใจคุณแม่เองนั่นแหละค่ะ สู้ๆ