การนอนของลูกเป็นสิ่งสำคัญมาก แต่ถ้าลูกเริ่มนอนดึกขึ้นเรื่อยๆ อาจจะติดเล่นหรือดูทีวี จนอ่อนเพลียเรียนหนังสือไม่รู้เรื่องและไม่ร่าเริงเหมือนเคย คนเป็นแม่อย่างเราจะแก้ปัญหาได้อย่างไรบ้าง ไปดูกันเลยค่ะ

พยายามทำให้เวลานอนเป็นเวลานอนจริงๆ

คุณแม่ควรพยายามทำให้เวลานอนของลูกเป็นเวลานอนจริงๆ คือ มีความสงบ ไม่มีการเล่นตื่นเต้นช่วงก่อนนอน แม้ว่าลูกจะชวนเล่นคุณแม่ก็ต้องใจแข็งค่ะ บอกลูกด้วยท่าทีสงบว่า ถึงเวลานอนแล้ว ต้องนอน แม่ก็นอน พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาเล่นใหม่ อย่างไรก็ตาม ไม่ควรดุหรือตีนะคะ เพราะลูกเองก็ไม่ได้ตั้งใจ เป็นวัยที่ลูกอยากเล่น อยากลอง ลูกก็จะไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ต้องดุหรอกค่ะ

ให้เวลาก่อนนอนทุกคืน

การให้ลูกนอนก่อนเวลาทุกคืนนั้น ถือเป็นกิจวัตรประจำที่ทำให้ลูกสามารถเดาได้ว่าถึงเวลานอนแล้ว เช่น ดื่มนม เล่านิทานกล่อมนอน เข้าห้องน้ำ เป็นต้น พอสิ้นสุดกิจกรรมแล้ว ลูกจะสามารถนอนได้ง่ายขึ้นค่ะ

หลีกเลี่ยงการนอนกลางวันในช่วงเย็น หรือ หัวค่ำ

ควรหลีกเลี่ยงการนอนกลางวันในช่วงเย็น หรือ หัวค่ำ เพราะถ้าให้ลูกนอนเวลาอื่นแล้วยิ่งทำให้ลูกนอนดึกค่ะ ควรให้นอนตรงเวลาทุกวันเพื่อสร้างกิจวัตรที่ดีให้กับลูกค่ะ

ค่อยๆ ปรับเวลาให้นอนเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ช่วงแรกคุณแม่อาจลองเริ่มจากการเข้านอนเร็วขึ้น ประมาณ 45 นาทีถึง 1 ชั่วโมงค่ะ เพื่อให้เวลาลูกได้ปรับตัว ถ้าลูกยังดื้อดึงแม่ต้องใจเย็นนะคะ ควบคุม หรือเตือนลูกด้วยท่าทีสงบ อาจต้องอุ้มกลับมาที่เตียงหรือโอบลูกไว้ค่ะ

ถ้าลูกเริ่มหลับยาก ลองปรึกษาคุณหมอดู

เมื่อลูกยังนอนดึกอย่างต่อเนื่องทั้งๆ ที่แก้ปัญหาไปแล้ว ลูกอาจจะมีอาการนอนหลับยาก ควรนำเด็กพบแพทย์เมื่ออาการนอนไม่หลับที่ไม่ยอมหายเป็นเวลานาน แม้ความเจ็บป่วยต่างๆจะดีขึ้นแล้ว หรือการนอนไม่หลับหรือหลับยากมีปัญหาต่อกิจวัตรประจำวันของเด็กเช่น ต่อการเรียน ต่อการทำกิจกรรมต่างๆ ค่ะ