7 สิ่งที่ควรทำเพื่อป้องกันปัญหาพี่น้องอิจฉากัน

ปัญหาระหว่างพี่กับน้องถือเป็นปัญหาที่ใหญ่มากๆ สำหรับคุณพ่อคุณแม่อย่างเราค่ะ ถ้าครอบครัวไหนพี่น้องรักกันก็โชคดีไป แต่ถ้าชอบทะเลาะหรืออิจฉากันก็เป็นสิ่งที่น่าเสียใจมากๆ เลยค่ะ แล้วทุกคนรู้ไหมคะว่าการที่ลูกจะรักหรือไม่รักกันนั้นขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูของพ่อแม่ล้วนๆ เลยค่ะ

ครอบครัวไหนที่กำลังจะมีน้องให้ลูก แล้วกังวลว่าลูกคนพี่จะน้อยใจหรืออิจฉาน้องที่กำลังจะเกิดมา กังวลว่าโตขึ้นมาเขาอาจจะไม่รักกันเหมือนที่เราคิด ลองทำตาม 7 สิ่งนี้ดูนะคะ จะได้ช่วยป้องกันปัญหาพี่น้องอิจฉากัน แถมยังทำให้เขารักกันมากขึ้นอีกด้วย

1. ทำให้ลูกคนพี่รู้สึกดีกับน้องในท้อง

ต้องให้ลูกคนพี่มีความรู้สึกดีที่จะมีน้อง ตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์เลยค่ะ ซึ่งสิ่งที่เตรียมพร้อมได้คือ

• บอกลูกคนพี่ตั้งแต่เนิ่นๆ เช่น แม่กำลังจะมีน้องให้หนูแล้วนะ
• ให้ลูกคนพี่มีส่วนร่วมตั้งแต่น้องอยู่ในท้อง เช่น ให้ลองจับท้องแม่ตอนน้องดิ้น ให้ลูกไปหาหมอตรวจครรภ์เป็นเพื่อนแม่
• พ่อแม่พูดให้ลูกคนพี่เห็นถึงประโยชน์ของการมีน้อง เช่น ลูกจะมีเพื่อนเล่น
• ผู้ใหญ่ในบ้านต้องระวังคำพูดที่ทำให้ลูกคนพี่มีทัศนคติที่ไม่ดีกับน้อง เช่น “ถ้าน้องเกิดมา หนูจะกลายเป็นหมาหัวเน่า” “ถ้าดื้อแบบนี้ ต่อไปจะไม่มีใครรัก ทุกคนเขาจะไปรักน้องกันหมดแล้ว”

2.ให้บทบาทลูกคนพี่ ทำให้เขารู้สึกสำคัญ

พ่อแม่ต้องให้บทบาทกับลูกคนพี่ ให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนสำคัญ เช่น มอบหมายหน้าที่เล็กๆ น้อยๆ ที่พี่ช่วยเหลือน้องได้ และทำให้ลูกภูมิใจในความเป็นพี่ เช่น ให้ช่วยหยิบขวดนม หยิบผ้าอ้อม เมื่อลูกทำแล้วก็ต้องชื่นชมเขาด้วย อย่างเวลาที่เราอาบน้ำให้คนเล็ก ก็ให้พี่เข้ามาด้วยโดยบอกว่า “ลูกช่วยแม่ดูน้องตอนอาบน้ำ ลูกเก่งมาก ช่วยแม่ได้เยอะเลยจ้ะ”

3. ดูแลเอาใจใส่ลูกคนพี่เหมือนเดิม

การดูแลเอาใจใส่ต่อลูกคนพี่ต้องเหมือนเดิม คือพยายามรักษาสิ่งที่เคยทำกับลูกคนพี่ให้เหมือนเดิมที่สุด เช่น เคยเล่านิทานก่อนนอนก็ยังต้องเล่าเหมือนเดิม เพราะไม่ว่าลูกจะโตแค่ไหน ก็ยังคงต้องการความรักความเอาใจใส่เหมือนเดิม นอกจากนี้ยังต้องแสดงความรักกับลูกคนพี่ให้มาก และบ่อยขึ้นกว่าเดิมเพราะการที่พ่อแม่ทุ่มเทความสนใจให้กับลูกคนเล็กทั้งหมดจะทำให้คนพี่น้อยใจได้ พ่อกับแม่จึงต้องแบ่งเวลาให้ดีค่ะ

4. ลูกคนพี่อาจมีพฤติกรรมถดถอย

ลูกคนพี่อาจงอแงติดแม่มากขึ้น บางคนก็อาจจะมีพฤติกรรมถดถอยคือ ทำตัวเหมือนเด็กที่ทำอะไรเองไม่ได้ จากที่เคยกินข้าวเองได้ก็อยากให้แม่ป้อน เพราะต้องการให้พ่อแม่ดูแลเขาเหมือนเดิม ดังนั้นพ่อแม่ต้องใจเย็นๆ อย่าดุ หรือตำหนิที่ลูกงอแง เอาแต่ใจมากขึ้น ค่อยๆ พูดคุย โดยการพูดชมเชยว่าเขาเป็นเด็กโต ช่วยเหลือตัวเองได้เพียงใด เก่งมากแค่ไหน เขาจะได้รู้สึกดี ภูมิใจในสิ่งที่ตนเป็นและไม่อยากเลียนแบบน้อง รวมไปถึงให้เวลากับลูกอย่างสม่ำเสมอ อธิบายให้ลูกฟังถึงความจำเป็นที่แม่ต้องใช้เวลากับน้อง เพราะน้องยังดูแลตัวเองไม่ได้ อาจให้ลูกดูรูปของเขาตอนเด็กๆ ว่าเขาก็เคยเป็นแบบน้อง แม่ก็เอาใจใส่เหมือนกัน

5. ไม่ควรใช้คำพูดเชิงเปรียบเทียบระหว่างพี่กับน้อง

ไม่ควรใช้คำพูดเชิงเปรียบเทียบระหว่างพี่กับน้อง ถึงแม้ว่าผู้ใหญ่คิดว่าคำพูดเชิงเปรียบเทียบจะช่วยกระตุ้นให้เด็กๆ ทำตามสิ่งที่ดีของพี่หรือน้อง แต่จริงๆ แล้วจะทำให้ลูกคนที่ถูกเปรียบเทียบรู้สึกแย่ ต่อต้านและอิจฉาพี่หรือน้องไปโดยไม่รู้ตัว เช่น “น้องนี่อารมณ์ดีจริงๆ ยิ้มหวานเชียว ไม่เหมือนพี่ที่ทำหน้าบูดทั้งวี่ทั้งวัน”

6. หาจุดแข็งของลูกแต่ละคนและสนับสนุนในสิ่งที่ลูกเป็น

หาจุดแข็งของลูกแต่ละคน เด็กแต่ละคนล้วนมีข้อดีและข้อเสียที่แตกต่างกันไป ดังนั้นพ่อแม่ควรค้นหาให้เจอว่าลูกสามารถทำสิ่งใดได้เป็นพิเศษ เพื่อที่จะได้สนับสนุนได้ถูกรวมไปถึงต้องบอกลูกเกี่ยวกับจุดดีนั้น เพื่อที่เขาจะได้ภูมิใจในตัวเอง และไม่เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับพี่หรือน้อง

7. พ่อแม่ควรแสดงออกถึงความรักอย่างเท่าเทียม

พ่อแม่ควรแสดงออกถึงความรักอย่างเท่าเทียมกัน ให้ลูกรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่ได้ลำเอียง รักพี่หรือน้องมากกว่า ทั้งคำชมและการลงโทษควรมีมาตรฐานเดียวกัน ไม่มีข้อยกเว้นสำหรับใครเป็นพิเศษ